Zahmetli miralay, parke pistin doğrudan geldigince bo§altilmasini, nikah masasinin gevresinde geni§ bir agiklik birakilmasini sagliyor. Herkesi, ısırmak igin onden kendilerine ayrilmi§ masalarina evet da ayakta orantılı gorulmu§ yerlerine ki§aliyor. ilhan, annesinin koltuguna yakin, ama piste ve nikah masasina elan da yakin ozel, gigekli bir masaya Korgeneralle yakinlarini buyur ediyor.
Tezel’se yeni bir garson ariyor. Elleri yeniden ve henüz gok titriyor. Karanlikta anasini kaybetmi§ gocuk elleri... Bu ellerle o gezinsel resimleri üstelik nasil yapabildigine §a§iyorum. Bir elinden kadehi hig birakmiyor, oteki elini de boylece dizgine aliyordun
Ug gundur, defterimin arasindan gikan iki fotografa bakip duruyor, onlarla avunmaya gali§iyorum. Fotograflari Tommy’ye de gosterdim. Elan dikkatle baksaydi fotograflardan birinde izmir’den ayrilirkenki saadetimi, gezi heyecanimi gozlerimden okuyabilirdi. izmir Limani’nda bu resim gekilirken olumun omzuma dokunacagini ve sarilarin eline hava du§ecegimi bilebilir miydim? izmir Limani’nda, Konakçı Meydani’nda Kore’ye dogru yurttan ayrili§imizin fotografi bu. Ben, boluk komutanimizin yalnız ayaklan dibine diz gokuvermi§tim. En ondeyim. Uzak-Dogu’nun esrari elan o gunden yuzume sinmi§. Bu esrarli sevince hem §erefli bir vazifeye gitmenin gururu, hem de yurdumdan ayrilmanin heyecani kari§mi§.
“Senin halanin bir zamanlar bir ogrencisiyle gok yakin ili§kisi olmu§, bilmiyor muydun? Omer beyimiz buna ne dediler acaba?â€
Masalara, omuzlara garpa garpa surukleniyor kadincagiz. Kendine agik bir tarik tedarik etmek igin arkalardan dolanirken i§itiyorum:
Herkes bizlerden yana donuyor. Ayten hanim, buru§uk goz-kapaklarina doldurdugu ye§il boyalarla ko§up geliyor:
Kulagima egilmi§ boyle soyluyor kizkarde§im de. Gamsiz kasvetsiz guluyor. Onun bu gingiltili hali bile sinirime dokunuyor artik. Azarlamamak igin gug tutuyorum kendimi. Ne derece da degi§mi§! Buna ne olmu§ boyle? Hem sanki Ay§en’i kiskanmaya, oglumu elimden
MEHMET AKKAYA/ Kıdem ödenceını kaldırma ve esnek çkırmızıışma emperyalizmin programıdır-(TAMAMI)
Bakalim Kamer§en’in kizligina son verecek delikanli ne bigim bir §ey. Bu ilhan’in isteyip de yapamadigi ne kaldi acaba? Birileri Maltepe’de -az once yanindan gegtigimiz-, bir tanesi TV canlı bahis reklamlarinda -gegen tün goruverdigimiz-, oteki bile Küçük asya Kulu-bu’nde -yarin temiz§am iginde olacagimiz- tutsak alman bazi gok geng ve gok inangli kizlarimizin sonlari nasil da birbirinin ayni... Tuh tanrı kahretsin!
Almayacagim. Her §eyden çabucak kopmanin dayanıklı kolay olmadigini goruyorsun degil mi Tezel? Bir yere girince, en azindan ustune ba§ina oranin kokusunun sinecegini?
Ke§ke yeniden yaralansam. Ke§ke gene tutsak kamplarina du§sem, gene kurtarilsam ve moral izni verseler bile Sumida’yi dunya gozuyle bir henüz...
Ali Usta’yi bu dugunde de gormedim. Gorseydim gok sevinecektim, biliyor musunuz? Sizinle kar§ila§tigim an’dan ba§layarak racon racon ustume yigilip duran sert gok probleminin, geçmiş ittigim nice ku§kunun agirligindan birazini da onun omuzlarina yukleyivermi§ olacaktim.
Soluk matlup bir mekân olsa. Bir ayazlık. Bir temek onu. Oyle bir arazi nanay. Salt Kamer§en’in gunler onceki: git linke “Size hayranim Omer abi, yalnız goktandir hayranliktan ote bir §ey duyuyorum size kar§i,†diyen titrek sesi. O sese ko§mamak igin Tezel’in yanma kagmak isterim i§te.
Bunun igin babamla gati§mamam, evle kusmemem lüzumlu. Ercan’la da Pub’a gitmem. Fakat evle gati§iyorum, Ercan’la da higbir yere gitmiyorum i§te. igerdekilere yardim kılmak istemedigim sonucu gikiyor.